Читать реферат по истории: "Аналіз развіцця глебазнаўства на Беларусі" Страница 2

(Назад) (Cкачать работу)

Створаны ў Інбелкульце ў 1927 г. аддзел прыродазнаўчых - сельскагаспадарчых навук падзяліўся на клас прыроды і клас гаспадаркі. У яго склад уваходзілі кафедры глебазнаўства (загадчык - праф. Я. М. Афанасьеў), геаграфіі (праф. А. А. Смоліч), батанікi (У. У. Адамаў); заалагічны музей (праф. А. У. Фядзюшын) і інш. Глебавыя даследаванні праводзіліся ў Вялікалетчанскім батанічным садзе, які таксама ўваходзіў у склад Інбелкульта. У 1927 г. пры аддзеле прыродазнаўчых навук быў створаны геолагаразведачны інстытут.

Найболыпая ўвага ўдзялялася экспедыцыйным даследаванням глебаў, якія актыўна развіваліся, дзякуючы, у першую чаргу правадзейнаму члену Інбелкульта Я. М. Афанасьеву, які змог арганізаваць калектыў даследчыкаў, у тым ліку і здольных студэнтаў (А. Р. Мядзведзева, Р. I. Пратасеню, В. I. Пашына, П. А. Кучынскага і іншых). Я. М. Афанасьеў да гэтага часу стаў сапраўдным лідэрам глебазнаўцаў Беларусі, вакол якога ўтварыўся вялікі творчы калектыў - беларуская школа глебазнаўцаў. Станаўленне і дасягненні гэтай школы можна бачыць на прыкладзе творчай біяграфіі акадэміка Я. М. Афанасьева.

Якаў Мікітавіч Афанасьеў (1877--1937 гг.) нарадзіўся ў г. Балашове Саратаўскай губерні. У 1897 г. паступіў на прыродазнаўчы факультэт Пецярбургскага універсітэта, на якім у той час працавалі знакамітыя навукоўцы: глебазнаўцы А. В. Саветаў, В. В. Дакучаеў, П. В, Атоцкі; батанік А. М. Бекетаў; хімік Дз. I. Мендзялееў, геолаг А. А. Інастранцаў і іншыя. Пад кіраўніцтвам П. В. Атоцкага Я. М. Афанасьеў яшчэ студэнтам неаднаразова ўдзельнічаў у экспедыцыях па вывучэнні глебаў розных рэгіёнаў Расіі. Пад уздзеяннем В. В. Дакучаева і П. В. Атоцкага Я.М.Афанасьеў выказаў арыгінальную думку аб тым, што ўсе глебы па сваім паходжанні і размеркаванні на Зямлі могуць быць аб'яднаны геаграфічнай занальнасцю. Гэта думка была рэалізавана праз шмат гадоў у выглядзе навуковай працы «Асноўныя рысы глебавага покрыва Зямлі» (1930).

У 1902 г. Я. М. Афанасьеў абараніў навукова-даследчую працу на званне кандыдата прыродазнаўчых навук і пачаў працаваць выкладчыкам прыродазнаўчых дысцыплін на Галіцынскіх вышэйшых жаночых курсах у Маскве. Кожнае лета ён удзельнічаў у навуковых экспедыцыях па вывучэнні глебаў розных рэгіёнаў Расіі (Сярэдняй Азіі, Казахстана, чарназёмных губерняў Украіны і інш.). Вынікі даследаванняў друкаваліся ў выглядзе навуковых артыкулаў, у тым ліку і ў часопісе «Глебазнаўства».

У 1907 і 1908 гг. Я. М. Афанасьеў прымаў удзел у I і II Усерасійскіх з'ездах глебазнаўцаў. У 1915 г. па выніках даследаванняў тэрыторыі Чарнігаўскай губерні Якаў Мікітавіч упершыню вызначыў распаўсюджаныя на паніжэннях рэльефу падзоліста-балотныя глебы, якія закіпалі ад уздзеяння кіслаты на іх паверхню. Пазней гэтыя глебы былі названы сезонна-карбанатнымі. Утварэнне іх тлумачылася выхадамі на паверхню карбанатных водаў на лёсавых пародах. Ён упершыню прапанаваў лічыць занальнымі глебы адмоўных элементаў рэльефу, назваўшы іх інтразанальнымі. Гэта было ўдакладненнем класіфікацыйнай схемы В. В. Дакучаева і М. М. Сібірцава. Гэтыя ідэі потым ім былі пакладзены ў аснову даклада на I Міжнародным кангрэсе глебазнаўцаў у Вашынгтоне ў 1927 г. «Класіфікацыйная праблема ў рускім глебазнаўстве».

У 1918 г. адбылася Усерасійская

Похожие работы